1. Wymień rodzaje sieci komputerowych
2. Jaką funkcję pełni router w sieci komputerowej?
3. Co to jest adres fizyczne komputera i jak można go sprawdzić?
4. Wymień i opisz podstawowe protokoły komunikacji w sieci
5. Do czego jest potrzebny adres IP?
6. Jakie mogą być uprawnienia użytkownika sieci?


ad1.

Rozróżniamy  trzy podstawowe typy sieci komputerowych:

· LAN - sieć lokalna, sieć o najmniejszym zasięgu, obejmująca budynek lub grupę sąsiadujących budynków,

·  MAN - sieć miejska, sieć obejmująca swoim zasięgiem miasto,

· WAN - sieć rozległa, sieć o dużym zasięgu, przekraczającym obszar jednego miasta - np. sieć łącząca rozsiane po kraju lub świecie oddziały przedsiębiorstwa.

ad.2

 Router- Służy do łączenia różnych sieci komputerowych (różnych w sensie informatycznym, czyli np. o różnych klasach, maskach itd.), pełni więc rolę węzła komunikacyjnego. Na podstawie informacji zawartych w pakietach TCP/IP jest w stanie przekazać pakiety z dołączonej do siebie sieci źródłowej do docelowej, rozróżniając ją spośród wielu dołączonych do siebie sieci. Proces kierowania ruchem nosi nazwę trasowania, routingu lub rutowania.

ad.3

Adres fizyczny  - adres słowa pamięci fizycznej, pojawiający się na magistrali adresowej procesora w momencie odwoływania się do pamięci operacyjnej lub przestrzeni wejścia-wyjścia.

    Adresem fizycznym nazywa się czasem też adres MAC, który jest unikatowy i przypisany fabrycznie każdej 

    Najszybszym sposobem na sprawdzenie adresu fizycznego karty sieciowej jest uruchomienie wiersza poleceń. Można tego dokonać na dwa sposoby. Jeśli w menu Start widnieje pozycja Wiersz polecenia wystarczy w nią kliknąć. karcie sieciowej.

    W przeciwnym razie można wiersz poleceń uruchomić wybierając z menu Start opcje Uruchom. W okienku które sie otworzy należy wpisać polecenie:
cmd
zatwierdzone klawiszem Enter które wywoła nam wiersz poleceń. Gdy otworzy nam się już wiersz poleceń (czarne okienko z trybem tekstowym, przykładowe zdjęcie poniżej) musimy wywołać polecenie wyświetlającej nam konfiguracje naszej karty sieciowej. Dokonać tego można poprzez wpisanie w wierszu poleceń komendy:
ipconfig /all

ad.4

Podstawowe protokoły komunikacji w sieci:

 

• HTTP
• HTTPS
•  TCP/IP

  HTTPS  - szyfrowana wersja protokołu HTTP. W przeciwieństwie do komunikacji niezaszyfrowanego tekstu w HTTP klient-serwer, szyfruje go za pomocą protokołu SSL. Zapobiega to przechwytywaniu i zmienianiu przesyłanych danych.
Wywołania tego protokołu zaczynają się od https://, natomiast zwykłego połączenia HTTP od http://. Protokół HTTPS jest warstwę wyżej (na transporcie SSL), najpierw następuje więc wymiana kluczy SSL, a dopiero później żądanie HTTP. Powoduje to, że jeden adres IP może serwować tylko jedną domenę lub też tylko subdomeny danej domeny

 HTTP – protokół przesyłania dokumentów hipertekstowych, to protokół sieci WWW. Za pomocą protokołu HTTP przesyła się żądania udostępnienia dokumentów WWW i informacje o kliknięciu odnośnika oraz informacje z formularzy. Zadaniem stron WWW jest publikowanie informacji – natomiast protokół HTTP właśnie to umożliwia. Protokół HTTP jest użyteczny, ponieważ udostępnia znormalizowany sposób komunikowania się komputerów ze sobą.

  

Model TCP/IP– teoretyczny model warstwowej struktury protokołów komunikacyjnych. Model TCP/IP został stworzony w latach 70. XX wieku w DARPA, aby pomóc w tworzeniu odpornych na atak sieci komputerowych. Potem stał się on podstawą struktury Internetu.

ad.5

 

Adres IP – numer nadawany interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów, bądź całej sieci komputerowej opartej na protokole IP, służąca identyfikacji elementów warstwy trzeciej modelu OSI – w obrębie sieci oraz poza ni.

ad.6

 Wszyscy użytkownicy sieci społecznych mają pewne podstawowe prawa, w tym w szczególności:

• Własności ich własnych prywatnych informacji, włączając w to:
  • ich własne dane z profilu
    
  • listę ludzi pozostających z nimi w kontakcie
    
  • informację o aktywności stworzonej przez nich treści;
• Kontroli nad tym czy i jak powyższe prywatne informacje są dzielone z innymi, oraz
  
• Wolności do udzielania stałego dostępu do ich prywatnych informacji zaufanym serwisom zewnętrznym.

Serwisy wspierające powyższe prawa powinny:

• Zezwalać swoim użytkownikom na subskrypcję ich własnych danych z profilu, ich listy znajomych oraz informacji, które są z nimi dzielone poprzez usługi serwisu za pomocą stałego adresu URL lub tokena API oraz otwartych formatów danych;
• Zezwalać swoim użytkownikom na subskrypcję informacji o aktywnościach poza serwisem;
• Zezwalać swoim użytkownikom na linkowanie ze stron profilu do zewnętrznych identyfikatorów w sposób publiczny; oraz
• Zezwalać swoim użytkownikom na odkrywanie kto inny spośród ich znajomych korzysta z serwisu, używając tych samych zewnętrznych identyfikatorów udostępnionych do przeglądania wewnątrz serwisu.